Weer staan we om 7 uur op. Anderhalf uur later vertrekken we richting USA. We stoppen nog eens aan het prestigieuze Prince of Wales hotel om een laatste blik te werpen op Waterton NP. Dan gaat het richting Amerikaanse grens waar we “grondig” gecontroleerd worden: motor af en koffer open. Niets aan te geven? Natuurlijk niet. Na controle van de paspoorten mogen we verder met de melding dat de tomaten uit onze koffer gehaald zijn. Juist voorbij de grens zijn de eerste wegenwerken: we moeten er gewoon een kleine 20 minuten wachten tot de weg vrij is. Iedereen blijft geduldig wachten…
Aangekomen in Glacier NP, slaan we eerst af naar Many Glacier. We zien er geen gletsjers maar doen een stukje van de Swiftcurrent Nature Trail. Buiten een eekhoorn zien we niets. Op de terugweg naar de hoofdweg zien we plotseling op de kant van de weg een mooie waarneming van een bruine zwarte beer. Ja, niet alle zwarte beren zijn zwart.
Dan beginnen we aan de Going to the Sun road: een schitterende pas dwars door het Glacier NP. Onderweg stoppen we verschillende malen voor fotogenieke momenten. Ook picknicken we onderweg. Het is al na 14 uur als we boven aankomen. Daar wandelen we de trail naar het Hidden Lake. In het begin lopen we door prachtige bloemenweiden geflankeerd met schitterende plassen en meertjes evenals sneeuwtapijten. We zien er Mountain Goats, Hoary Marmots en Bighorn Sheeps. Allemaal mooie waarnemingen op een wandeling die toch een 3-tal uur duurt en ongeveer 2/3 door de sneeuw is. Een mooie opener voor “back to the USA”!
Ondertussen is het al na 17 uur en dalen we rustig af richting West Glacier waar we slapen. We hebben er een eenvoudige lodge waar we voor de 2de maal deze reis zelf koken: 3 pakjes astronauten voeding.
Van het openlucht zwembad kunnen we niet veel genieten: net als Thibaut in het water zit, moeten we hem binnenroepen voor een heus onweer (20 uur). Maar we mogen niet klagen: op een hagelbui na (tijdens de namiddag wandeling) is het veelal zonnig geweest.
