zaterdag 10 juli 2010

Tofino (7 en 8 juli)

We slapen 3 nachten in de Meares Resort van Charlie Meints. We hebben dus twee volle dagen om Tofino te verkennen. Woensdag beginnen we de dag met een zodiac walvissafari. Op echte speedboten trekken we richting Stille Oceaan. Onze kapitein Sarah vroeg ons voortdurend uit te kijken naar spuitende fonteinen.  Algauw zien we enkele “Gray whales” spuiten. Deze grijze walvissen zijn hier vrij algemeen, net als de “humpback whales” (bultrug walvis). Het duurt dan ook niet lang of we krijgen deze ook te zien. Uitzonderlijk zien we een Gray Whale 2 maal “jumpen”, zeg maar ver uit het water springen. Onderweg zagen we ook nog zeeotters en zeeleeuwen.

Om 12 uur 30 zijn we terug van de walvissafari. Omdat we vroeg vertrokken waren en de bakkerij pas laat open ging, krijgen we nu ons ontbijt van Charlie. Heerlijke ovenkoeken en een lekker bordje fruit. Net als deze morgen (toen we ons eigen brood op aten), zitten we buiten voor het middagmaal. We zijn blij dat we in de schaduw zitten.

Na de middag vetrekken we richting Ucluetlet voor de Wild Pacific Trail. Deze wandeling biedt mooie zichten over de Stille Oceaan. We zien diverse mooie inhammen met rotspartijen of strandjes. Na deze 2,5 km lange wandeling (waar we meer dan een uur aan stappen of slenteren), doen we de twee lussen van de Rain Forest Trail. Via mooi aangelegde paadjes verkennen we de Pacific Rim, een gematigd regenwoud. Varens en mossen groeien hier op en tussen omgevallen reuzensparren.  De Douglas sparren, westelijke Hemlock sparren en Reuzenlevensbomen kunnen hier gemakkelijk 1000 jaar oud zijn.  Buiten de aanleg van het pad waarop we wandelen, is hier de laatste honderd jaar geen boom aangeraakt. Bomen die in 1997 bij een zware storm zijn omgewaaid, liggen nog steeds kriskras door elkaar en zijn begroeid met mossen.

’s Avonds kookten we voor het eerst ons eigen potje: Pasta met hesp op zijn papa’s (éénpans gerecht).

’s Anderendaags worden we terug verwend door “a delecious breakfast by Charlie”, nadat we door de zon werden gewekt. Opnieuw eten we buiten terwijl we zicht hebben op de Amerikaanse Zeearend. Half elf worden we verwacht bij Tofino Air. We waren van plan om naar Hot Springs Cove te vliegen, maar bij dit warme weer werd ons dit afgeraden door de uitbaters. We boeken dan maar voor een goedkopere Scenic Flight van 20 minuutjes. Van op het water stijgen we op. Dit is eens iets anders dan de Tarmac van de klassieke luchthaven. Ook het formaat van het vliegtuig is nieuw voor ons: Thibaut copiloot, Danièle en papa achteraan en mama in de koffer. Even denkt ze aan haar ontbijt, maar ze heeft wel het beste zicht. Vanuit de lucht hebben we zicht op de vele eilandjes die voor tofino liggen. We zien vele kajakkers vanuit de lucht. Uiteraard zien we ook opnieuw walvissen. Sommige kajakkers zitten echt met hun boot boven de walvissen.

Over de middag blijven in Tofino en pikken in het Schooner restaurant de lunch mee. Dit is onze tweede keer dat we heerlijk op restaurant gaan.

Een bezoek aan Meares Island, een indianen reservaat met eveneens gematigd regenwoud, stond op papa’s planning.  In plaats van ons te laten brengen, kiezen we om er naartoe te kajakken. Half drie gaan we er onder begeleiding van een gids heen. Na de nodige instructies, worden we te water gelaten. Met de kajak steken we het vliegveld over richting Meares Island. De zeekajaks zijn vrij stabiel op de open zee. Gelukkig maar! Niemand keert om. Na een uurtje kajakken, bereiken we het wandelpad. Dit leidt naar een 9 meter (in omtrek) grote boom. Pas als je er een mens bij ziet, besef je hoe enorm zo’n boom wel is. Na een klein uurtje kajakken we terug naar Tofino.

 De laatste activiteit voor vandaag is een bezoek aan Long Beach, een kilometerslang surfstrand. Het is al 19 uur als we er aankomen, maar het is nog heerlijk warm. Danièle en Thibaut springen in de surfgolven.  Zonder surfpak is dit water echt wel koud. Dus: stoer hé! Papa probeert wat surfers in tegenlicht te fotograferen.

Terug thuis, terwijl we avondmalen, passeert plots een raccoon (wasbeertje). We kunnen hem lokken met wat brood. Telkens neemt hij het mooi vast en loopt ermee weg om het op te eten. Met watermeloen slaagt Danièle erin om hem het brokje uit haar hand te laten nemen. Ondertussen valt ook de stroom uit. Charlie komt zeggen dat de panne algemeen is: gans Tofino zit zonder stroom. Eén of andere Engelsman zal wéér tegen een elektriciteitspaal gereden zijn! Deze panne zal duren tot de volgende ochtend. We gaan slapen met kaarslicht.