Ons bioritme staat nog niet helemaal juist, want we zijn al vroeg wakker. 6 uur 45 gaan we ontbijten (muffin, bacon, eggs). In de coffeeshop naast ons verblijf. Jammer genoeg hangt er een dik wolkendek.
Bij onze eerste stop (8 uur 30) Kautz creek hebben we dan ook door de laaghangende wolken een slecht uitzicht. In Longmire zien we onze eerste White-tailed Deers en Chipmunks. Ook de sparren vinden we hier indrukwekkend.
De weg naar Paradise (1600 m hoog) is in de mist. Langs de weg liggen nog pakken sneeuw. Boven zien we geen 50 m ver en het in het reisgidsbeloofde bloementapijt zit onder een metersdikke sneeuwlaag. Van de Nisqually Vista Trail komt dan ook niets in huis. We rijden verder naar de Grove of the Patriarchs.
Ondertussen zitten we weer onder de wolken en kunnen we toch deze wandeling doen. Hier zijn de sparren pas echt indrukwekkend. De omtrek van 1 boom is 4 x de armspanwijdte van Danièle en Thibaut tezamen. We wandelen ook nog tot aan de Silver falls iets minder indrukwekkend als de Narada fall die we deze morgen al bezochten. We krijgen vandaag de besneeuwde Mount Rainier niet te zien. En ook de reflecties niet van de Reflection Lakes, want die zijn bevroren en besneeuwd. Was het dit jaar een strenge winter, of zijn we gewoon 14 dagen te vroeg? Misschien morgen het antwoord als we wel zicht hebben op de berg.
Op de terugweg stoppen we terug in Longmire, want de zon breekt door en we hopen op nog meer wildlife. We doen de korte Trail off the Shadows. We zien een Red Squirrel en wat verder een boom die nog de sporen meedraagt van een bever. De boom staat op omknakken: netjes doorgeknaagd zoals in een tekenfilm.
Hier lopen ook 6 White-tailed Deers waarvan 2 jongen.
Hier lopen ook 6 White-tailed Deers waarvan 2 jongen.
Om 17 uur zijn we terug thuis en begint het te motregenen. Iets na 18 uur gaan we op zoek naar ons avondmaal. We rijden naar het stadje Elbe waar een pizzeria is. Ter plaatse aangekomen blijkt het een oud rangeer station te zijn volgestouwd met wagons die ingericht zijn als restaurant, lodges en kleine winkeltjes. Bijzonder gezellig ingericht met karaoke op een pleintje. Allemaal erg gezellig op Independence Day. Een afgedankte lokomotief, wat oude Amerikaanse pick-ups, de Christian churche en de brandweer kazerne maken het plaatje Amerikaans.
We waren verwittigd: bestel niet te veel! Thibaut laat zich bijna vangen en bestelde een large. Er is verwarring rond een pizza in stukken of een volledige, maar we besluiten om vier mediums te bestellen (smalls zijn er niet). Als we ongeveer een vierde van onze en ongeveer voldaan zijn barsten we minuten lang in lachen uit. Hebben we ons nu toch laten vangen, en hoe? We proppen ons alle vier vol en slagen erin om twee en een halve pizza op te eten. We moeten noch wennen aan die Amerikaanse maten.
Thuis gekomen proberen we nog even de hotpot uit. Dat is ondertussen ook weeral twee jaar geleden. Wat is dat heerlijk!
.jpg)
