Half acht worden we afgehaald om met een jeep diep in Monument Valley gebracht te worden. hotsend over de keien bereiken we de plaats waarvoor de kinderen een horseback riding tour van twee uur geboekt is. Wij worden ondertussen in een minibus door het natuurpark geleid. We zien verschillende “monumenten” met ronkende namen zoals de “three sisters”, “The totem pole”,”The coyote” enzovoort. Ondertussen stoppen we ook enkele keren aan stalletjes waar de Natives hun koopwaar aan de man brengen. Het is al bijna middag als we uitchecken en vertrekken richting Grand Canyon. We winnen opnieuw een uur door de klok een uurtje terug te draaien en om 4 uur staan we aan de oost ingang van de South Rim. Ondertussen hebben we gemiddagmaald in een McDonalds. Het weer is net als gisteren: zonnig in de voormiddag met opkomend onweer rond de middag. Daardoor geeft de Grand Canyon niet weer wat we ervan verwacht hebben. We vinden het maar een Canyon. Diep is hij wel, maar de kleuren die we kennen van de vele foto’s komen niet tot hun recht. Twee of drie autostops later zijn we dan ook bij Canyon Village waar we inchecken in de Maswik Lodge. Omdat we Yaki Point niet met de auto konden bereiken (shuttle verplicht) en we nog wat tijd over hebben voor het avondmaal, gaan we er met de bus heen. Dit is een avontuur op zich. Iets wat we met de auto op 10 minuten kunnen, kost met de shuttle een uur. Met het vallen van de avond zagen we in de verte een licht opklaring, maar deze is niet voldoende om ons op het Yaki Point een waauuw gevoel te geven. Weeral pech met het weer. Hopelijk hebben we morgenvroeg meer geluk met het weer. Na een eenvoudig avondmaal zitten we om half negen al in onze lodge. Het is hier kwart voor acht donker geworden.
